Op avontuur naar de Noordkaap.

Weer een avontuur rijker door de stap te nemen om samen met Robin naar de Noordkaap te reizen op onze motoren. Je kunt het allemaal zien op YouTube onder de naam "krazyklaas" Er volgen nog een paar episodes. 

 

Alle keuzen die we maken hebben een gevolg of een effect. Geen keuze maken is ook een keuze maar dan een keuze in passiviteit. Natuurlijk heeft dat ook effect en niemand hoeft je te vertellen wat je moet doen of wat goed voor je is omdat alles al in je zit. 

 

De Noordkaap gebeurtenis was voor mij weer een verder ontdekken wie ik ben en wie ik niet ben. Hier op de aarde, daarmee te leren leven. En het woordje "leven" heeft voor mij een heel diepe betekenis. Deze diepte heeft mij de wijsheid gegeven dat er veel levende doden rond lopen op deze aarde. Daarover schrijf ik al vele jaren maar in deze tijd komt dat met de dag meer aan het licht, voor de kleine groep die dat kunnen waarnemen. 

 

Het "dode" wil ik in mijzelf graag aan de kaak stellen en het in mezelf zien. Ik geloof dat dit ook onze levenskracht is die aan onze ziel gekoppeld is. Tijdens de reis NK met Robin een zoon van mij, kwam ik mijzelf regelmatig tegen. Kinderen spiegelen de ouders precies op de goede manier. Ik ben mij er meer bewust van geworden dat kinderen precies van alles en nog wat kopiëren van hun ouders. Of je nu wilt of niet. Je daartegen verzetten maakt veel kapot en geeft onrust en vooral bewustzijnsvernauwingen. Dit telt natuurlijk voor beide kanten. 

 

Zo is het goed om jezelf te observeren in wat je kinderen doen en los te leren laten. Zonder oordeel natuurlijk. De kinderen hebben wellicht gekozen voor deze ouders. Of dat nu waar of niet waar is maakt niet uit in onze ontwikkeling. Feit is wel dat kinderen, en ook ik was een kind, veel overnemen van de ouders, bewust maar meestal onbewust. Logisch gezien kun je dan makkelijk verder gaan naar alle voorouders. Deze dragen we immers ook mee door het kopieergedrag dat vanzelf gebeurt. Het mooie daarvan is dat niemand hieraan schuld is. Nog mooier is dat we bewust kunnen helen wat niet goed was. Ieder stukje dat geheeld wordt in jezelf, is ook een heling naar je verwanten, ook in de spirituele wereld. Zo werken nu eenmaal de universele wetten die ons duizenden jaren zijn onthouden. 

 

We leven immers meer dan 90% onbewust, met de vraag in relatie met wat? Dat is een vraag dat niet geschreven kan worden in deze vlog. Wel wil ik zeggen mij blij nederig te voelen in dit geheel. 

 

Het mooie van ons avontuur was dat er open communicatie kon zijn. Ook na ergernis of elkaar misverstaan. Het herhalen wat de ander zegt, zoals jij het hebt gehoord, is een bevestiging dat je het goed hebt gehoord, of niet. Een goede gewoonte om in je op te nemen voordat andere emoties er mee aan de loop gaan die er niets mee te maken hebben maar wel chaos creëren. (lol) Ja als je het in de gaten hebt zit er veel humor in....als...

 

Zo ook de communicatie met mijzelf in het eindeloos mijmeren en open gesprekken met het doel dat eerlijkheid altijd voorrang krijgt. Met het verlangen, gebed, dat ik niet eerlijkheid mag zien bij mijzelf. En, er is heel veel niet eerlijkheid te vinden als je de keuze hebt gemaakt daarmee te willen werken of experimenteren. Het bewust willen worden van je gedrag, perceptie en de oorsprong daarvan. Vooral dat laatste.

Iedereen doet dat op zijn eigen manier en op een tijd waarbij dat mogelijk is. Ook dat is loslaten. Zo ook voor mijzelf de wens om verder te gaan met het weten dat alles op zijn eigen tijd bij mij binnen komt om een keuze te maken er iets mee te doen. 

 

Tijdens de trip NK kwam ik er al snel achter dat ik het leuker vind om alleen te reizen. Dan te voelen; wat maakt dat ik dat leuker vind, en wat het nu brengt om samen deze trip te doen. Er is immers geen toeval. Natuurlijk moest dat ook geventileerd worden met Robin. En hoe zeg je dat?

 

Het zegt niets over de ander maar alles over mijzelf. Ook al zou de ander het niet begrijpen. De ander kan het zich aantrekken en op zichzelf gaan projecteren dat ie niet deugt of zich afgewezen voelt. Dat heeft weer niets met mijzelf te maken.

 

Eerlijkheid hierin is een must en er eerlijk over te praten vergt ook eerlijkheid van je gesprekspartner. In dit geval Robin. Ook hij vertelde het verlangen te hebben om alleen te gaan en vindt, net als ik, deze trip een mooi leermoment met ervaringen die je niet krijgt zonder het te doen.

 

In dat alles hebben we kunnen genieten van elkaar en van de gebeurtenissen, uitdagingen en vele mensen die we ontmoet hebben. De prachtige natuur, onze motoren, de bochten, keien, drek en water en een Robin die mijn motorgedrag zo kopieert wat bij hem past.

 

Hij heeft net zijn rijbewijs en dan een trip maken van 8600 kilometer over het asfalt, door de drek, over de keien en door het mulle zand. Top! Natuurlijk hebben we daar van genoten, angsten gedeeld en uitdagingen aangegaan. Altijd in overleg maar vaak komt het letterlijk op je pad. Motorrijden lijkt het leven wel maar dan waar passiviteit fataal is. In ons dagelijks leven is passiviteit of onwetendheid nooit meteen fataal maar wel sluipend. Een mooi iets om eens goed naar te kijken, als je wilt natuurlijk. Uiteindelijk valt toch alles op zijn plek en niets is aan aardse tijd en leven gebonden, binnen onze universele wetten. Het is echter mogelijk er van te genieten.  "wie oren heeft die hore".