Je deuren open zetten?

Deuren open zetten? Je kent het wel, even de deuren tegen elkaar open zetten, dan kan het even luchten. Het kan koeler worden op hete dagen in de ochtend. Het geeft, hoe dan ook frisse lucht. Nieuw leven!

Jezelf vragen stellen, is in feite deuren open zetten, als dit dieper bewust gebeurt. Jezelf vragen stellen, of misschien wel beter; in discussie gaan met jezelf. Het eindeloos blijven stellen van vragen. De ene vraag roept de ander weer op. 


De andere kant van ‘je kop in het zand steken’. “Als ik er niet aan denk is het er ook niet”. 
Of; “het kan niet, het bestaat niet, basta!” Nou, zelf genoeg mee geworsteld, in het verleden maar altijd kwamen die volhoudende en vervelende vragen van; “ja klaas is dat dan wel zo? En hoe kom je daar nu precies bij. Ja precies zo bij? “van horen zeggen he?” “ En wat vind je zelf en wat zou je zelf nog meer kunnen doen om te ont…dekken?” Pffff. Het heeft mij heel veel gebracht lieve mensen. Ook om er over te kunnen schrijven en praten en dat is een positieve nooit stoppende ontwikkeling van liefdevolle bewustwording. 
Nadat je die ene deur hebt open gedaan, na veel moeite, zie je nog veel meer deuren. Vooral open houden en blijven kijken. Niet dicht kwakken dus! Daar is eigen daadkracht voor nodig. Niemand kan het voor je doen. 
Dat dichtkwakken kan overigens wel eens gebeuren maar dan komt vanzelf de volgende vraag; “ waarom heb ik al die deuren dicht gegooid?” Hoe is dat gekomen en bij welke deur en wat maakte dat je het deed? Het is hard werken. 
Op den duur worden deuren helemaal niet meer dicht gegooid maar ga je ze zien als mogelijkheid voor nieuwe inzichten. Het worden cadeautjes. Maar in het begin meestal niet. Het is een leerproces. Een proces van het doorleven en herbeleven met de nieuwe inzichten die je hebt opgedaan in je leven. Ja, je wordt er wijzer en rustiger van. Logisch, omdat chaos minder kans krijgt te heersen. 
Soms heb ik wel eens een deur geopend en kwam waar ik helemaal niet wilde zijn. Echt niet! Maar dan komt het stemmetje dat zegt; “het is wel jouw deur, want niemand anders ziet hem he? Jij mag er iets mee, hoe rot je het ook vindt”. 
Vaak zijn het de “schaduwkanten” van jezelf. Dingen waarin je bent gaan geloven die wel belicht heroverwogen dienen te worden, omdat het wel eens valse geloven kunnen zijn. Een paar valse geloven zijn: ik ben een rot mens, ik ben niet lief, mensen snappen me ook niet, Ik kan heelveel niet, Ik doe nooit iets goeds, overal waar ik aan begin mislukt, het is niet voor mij weggelegd, anderen kunnen dat alleen maar, ik niet! Enz enz.
Niet liefdevol naar jezelf. Nou dan toch maar naar binnen, gordijnen open, ramen open en wellicht moet die hele ruimte opgeknapt worden met al die opgedane ervaringen, inzichten en liefde voor jezelf en anderen. 
Het volgen van angsten is nooit de goede oplossing maar geeft stress. Maakt niet los. Het “kwetsbaar opstellen”. Blijkt juist goed te zijn voor jezelf en anderen. Het laat iets zien van jezelf, waar je mee bezig bent. Ook naar jezelf toe. 
Wat je zou willen of wat je zou willen delen met een ander. Je zou graag willen communiceren over dingen waar je eerst bang voor was. Da’s eerlijk lieve mensen! Of de ander daar iets mee kan, heeft vaak weer te maken met de angsten van de ander waardoor, in het minst leuke geval, de communicatie toch kan blijven steken. 
De “bal” ligt dan echter niet meer bij jou maar bij de ander. Jij kunt dan blijven schouwen naar de resultaten van je daadkracht. Natuurlijk zijn de daden altijd liefdevol en kunnen niemand schaden omdat dit ook helemaal niet de bedoeling van je is of was. In tegendeel! Hoe kwaad de ander ook, soms kan zijn. Heel vaak geeft het openingen en wel goede communicatie. Zo van; ‘wat fijn dat je dat zegt want nu kunnen we er over communiceren’. Pfff zeg, een hele opluchting en het voelt nu veel lichter!
Er zijn ontzettend veel mensen die wel een uur aaneen kunnen praten maar niets zeggen. Ook mooi om te leren zien. 
Een goede vriend van mij, een psychiater, van het goede soort, het soort dat deuren open wil zetten, vertelde mij eens dat de meeste psychiaters een psychiater nodig hebben. Hij sprak over zijn talrijke collega’s. Natuurlijk zijn er ook goede. De goede volgen vaak Jungiaanse liefdevolle structuur met zeer grote diepgang. Althans als de patiënt bereid is om deuren te openen en haar of zijn daadkracht wil mobiliseren. Jung deed het!
De vriend leerde mij, dat als je een probleem hebt, je dit probleem als een steen uit je hoofd kunt halen. Als je dit doet dan zie je eerst alleen de bekende kant maar je ziet op dit moment ook andere zijden van het probleem, die je nu kunt bekijken door de “steen” te draaien. Misschien wel heel veel zijden met allemaal een schat aan inzichten. Er is tijd en geduld voor nodig de “steen” volledig te bestuderen. Uiteindelijk kan het een diamant aan ervaring en inzicht worden om nog heel vaak naar te schouwen en hem nog steeds zien veranderen. 
Steeds even weer terug kijkend naar de kant die je al dacht te kennen, want het “weten” van die kant is veranderd in “ik dacht of geloofde”  die kant te kennen, maar ik moet nu mijn mening of oordeel bij gaan stellen. Laat ik nog eens even terug gaan kijken naar al die andere zijden en niet meteen gaan oordelen. 
In een zijde ligt het antwoord, wat heeft gemaakt dat het probleem lange tijd eenzijdig is gebleven. Enkel het besef hiervan is al ventilerend. Je merkt dat de zachte bries van openheid overal aanwezig kan zijn, als jij wilt. Daar is  wel altijd daadkracht en verlangen voor nodig. Maar ook je veranderingen kenbaar durven maken aan je naasten. 

Citaat G.G Jung, wat qua leesbaarheid even iets inspanning kost? : 
‘ Wie dus de ziel als werkelijkheid erkent, beleeft haar weliswaar niet met hulpmiddelen van verstand maar met behulp van datgene wat sinds onheuglijke tijden steeds hetzelfde is geweest.
En zo sluiten de wegen die tot innerlijke verlichting leiden en steeds opnieuw gezocht en gevonden worden, zich aaneen’. 
Soms heeft het er de schijn van dat de mens van deze moeizame gang genoeg heeft en de weg in het duister niet meer weet te vinden. Als wij het echter op de keper beschouwen, zullen wij tot het inzicht komen dat op dit gebied geen stilstand bestaat en dat al hetgeen er tot nu toe geweest is slechts een zinvolle aaneenschakeling van episoden in het drama was dat in de grijze oudheid begonnen is en zich door alle eeuwen heen tot in een verre toekomst uitstrekt. Dit drama is een aurora congens: de bewustwording van de mensheid” Einde citaat. 

Jung praat hier in feite ook over de wet van oorzaak en effect berouw/vergeving. Of karma dat in deze tijd vooral geheeld kan worden. In Jung zijn tijd was deze energie nog niet zo sterk aanwezig.  
Jouw bewustwording begint dus met het vragen stellen aan jezelf. Het luchten van je innerlijke woning. Op weg naar zelfverwerkelijking. Ja en dan aanvullend op Jung kan ik nog zeggen dat er ook gevoel is waarmee we enkel ons hart en ziel kunnen bereiken. Het verstand zal dan het gevoel liefdevol toelaten. 

Een stuk minder verstikkend.

P.s. Bovenstaand artikel samen met de uitnodiging meditatie/ontwikkelingsavond november 2018.
.