Roemi over liefde

 Soms is het wel nodig om het vele malen te lezen voordat het kwartje valt. Echt de moeite waard!

Voor mij  een bron van inspiratie en waardevolle herkenning.

Het leren herkennen van liefde in deze wereld die er zo ver vandaan is. Een wereld die er continu aan werkt liefde te bestrijden. Letterlijk te vuur en te zwaard.

Laten we leren het vonkje van liefde aan te blazen, te beginnen in jezelf. Laat jezelf opnieuw geboren worden in liefde. Roemi helpt hierbij met deze prachtige bundel.

Roemi heeft het over zijn geliefde, beminde en vriend  dat kan even verwarrend zijn want dit doet meteen denken aan een beminde van vlees en bloed maar dat bedoeld hij niet.

Roemi heeft het over echte liefde en hij weet dat het een soort chemie is, waar het gehele universum mee gevuld is. Het zou zelfs kunnen dat het universum er door is gecreëerd. Niet eenvoudig te bevatten, even als het kunnen bevatten wat liefde werkelijk inhoudt. Dat niet kunnen bevatten is meteen iets moois, omdat wij mensen graag alles onder controle willen krijgen. Iemand vroeg een kwantumdeskundige waar God is. Zijn antwoord: 'dat is hetzelfde als je aan een vis vraagt waar het water is'. 

Als wij vertrouwen in liefde leren oefenen, ontdekken we vanzelf dat we echt bezig zijn controle los te laten. Niet makkelijk maar wel mogelijk, gelukkig maar! Ieder stapje is een enorme stap in het licht van liefde. Je gaat er meer van schijnen!

Het is een continu gesprek in ons zelf tussen die liefde en angst. Roemi:

 

"Aanvaard mij, vriend, en neem mijn ziel.

Maak mij dronken en bevrijd mij van de twee werelden.

Neem alles waaraan mijn hart zich hecht buiten jou.

Zet mij in vuur en vlam en neem alles van mij af."

-

Uiteindelijk wordt elk hart

dat om de deur van liefde heen draait

Door het zwaard van liefde omgebracht.

Dit is een vingerwijzing in het boek der liefde.

hij wiens hoofd vol liefde is,

is niet aan zijn hoofd gehecht.

Hier zie je hoe ook Roemi in strijd is met wat niet liefde is. Hij blijft hiermee bezig omdat het hem duidelijk is dat hij er beter, gelukkiger en wijzer van wordt. Beter in de zin van minder pijn, zowel geestelijk als lichamelijk. Als je weet van die liefde, is het "dronken" hiervan worden ook te herkennen. Als je ervan weet, ook wel "gnosis" (kennis) genoemd, dan wil je het wel van de daken schreeuwen. Liefde is ook de 'rode draad' en heel veel succes in mijn praktijk. Zowel de cliënt als therapeut worden hier heel blij van. Gaaf !

 

Je wilt dat iedereen ervan weet en kan voelen, er in te kunnen zijn. Althans zo gaat het mij, vaak botsend tegen dikke muren van onbegrip, niet kunnen of willen zien en zelfs woede van de ander. lessen om te leren hoe er mee om te gaan naar jezelf en anderen. Spontaniteit terug willen vinden om vrijelijk te kunnen zijn zonder de wil iemand te overtuigen, want dat is onmogelijk. Niemand kan iemand liefde leren. 

Nog eentje van Roemi:

ik geef mijn pijn niet gemakkelijk uit handen,

Als ik mijn hart terugtrek van de vriend,

verlies ik tevens mijn ziel.

Al maakt de herinnering aan de vriend

dat ik van liefdesverdriet verga,

Die pijn geef ik

nog voor geen honderdduizend remedies op.

Hier is te herkennen dat er nooit een oplossing zal zijn door je pijn te ontwijken. Je pijn weg te drukken of weg te beredeneren of weg te relativeren. Hij zegt eigenlijk, 'blijf met je hoofd in je hart'. De pijn is dan meteen een heel mooie richtingaanwijzer.

Liefdevol gereedschap om aan pijn te werken is mededogen leren oefenen. Thich Nhat Hanh schrijft er prachtig over in zijn boek "mededogen zonder grenzen". Mededogen leren oefenen heeft direct met liefde te maken. Bij mededogen hoort altijd een verhaal, een geschiedenis van de ander, of jezelf. Het willen weten hoe de ellende is ontstaan, maakt dat oordelen wordt als sneeuw dat smelt voor de zon. Jezus zei, toen ze hem aan het kruis spijkerden; "Vader vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen". Dat is "groot" mededogen. Het vreemde is dat we veel meer weten van wat niet liefde is.

"Mijn liefste is voor iedereen verborgen,

Verheven boven alle denken,

Helder als de maan stralend in mijn hart,

Naar ziel en lichaam één met mij"

Wij zijn liefde er is diep van binnen een soort heimwee. Misschien kun je er wat mee. Zoek hoe je van een smeulend vonkje een groot vuur kunt maken dat kan schijnen in het donker. Het heeft oneindig veel kracht en is aanstekelijk voor heel je omgeving. Misschien zijn we wel banger voor wat we kunnen dan niet kunnen.

Reactie schrijven

Commentaren: 0